آیین نامه زناشویی بانوان ایرانی با اتباع بیگانه غیر ایرانی

مصوب 1345/07/06 همراه با اصلاحات و الحاقات اخیر
ماده‌ ۱ - به‌ وزارت‌ کشور اجازه‌ داده‌ می‌شود پروانه‌ اجازه‌ زناشویی‌ بانوان‌ ایرانی‌ را با اتباع‌ بیگانه‌ با رعایت‌ مقررات‌ این‌ آیین‌‌نامه‌ صادر نماید. ماده‌ ۲ - برای صدور پروانه‌ فوق‌ متقاضیان‌ باید مدارک‌ زیر را تهیه‌ و تسلیم‌ دارند: ۱ ـ درخواست نامه‌ مرد و زن‌ مبنی‌ بر تقاضای‌ صدور پروانه‌ اجازه‌ زناشویی‌ طبق‌ نمونه‌ وزارت‌ کشور. ۲ ـ گواهینامه‌ از مرجع‌ رسمی‌ کشور متبوع‌ مرد مبنی‌ بر بلامانع‌ بودن‌ ازدواج‌ با زن‌ ایرانی‌ و به‌ رسمیت‌ شناختن‌ ازدواج‌ در کشور متبوع‌ مرد. در صورتی‌ که ‌تهیه‌ گواهینامه‌ مذکور برای متقاضی‌ امکان‌ پذیر نباشد وزارت‌ کشور می‌تواند بدون‌ دریافت‌ مدرک‌ فوق‌ در صورت‌ رضایت‌ زن‌ پروانه‌ زناشویی‌ را صادر نماید. ۳ ـ در صورتی‌ که‌ مرد غیرمسلمان‌ و زن‌ مسلمان‌ باشد، گواهی‌ یا استشهاد تشرف‌ مرد به‌ دین‌ مبین‌ اسلام‌. ماده‌ ۳ - وزارت‌ کشور در صورت‌ تقاضای‌ زن‌ علاوه‌ بر مدارک‌ مذکور در ماده‌ ۲ مدارک‌ زیر را نیز از مرد بیگانه‌ مطالبه‌ خواهد نمود: ۱ ـ گواهینامه‌ مبنی‌ بر اینکه‌ مرد مجرد است‌ یا متاهل، از مرجع‌ رسمی‌ محلی‌ یا ماموران‌ سیاسی‌ و کنسولی‌ کشور متبوع‌ مرد. ۲ ـ گواهی‌ نداشتن‌ پیشینه‌ بد و محکومیت‌ کیفری‌ مرد از مراجع‌ رسمی‌ محلی‌ یا ماموران‌ سیاسی‌ و کنسولی‌ کشور متبوع‌ مرد و همچنین‌ گواهی‌ عدم ‌سو پیشینه‌ کیفری‌ از مراجع‌ کشور در صورتی‌ که‌ مرد بیگانه‌ در ایران‌ اقامت‌ داشته‌ باشد. ۳ ـ گواهی‌ از مراجع‌ محلی‌ یا ماموران‌ سیاسی‌ و کنسولی‌ کشور متبوع‌ مرد مبنی‌ بر وجود استطاعت‌ و مکنت‌ زوج‌ و همچنین‌ تعهدنامه‌ ثبتی‌ از طرف‌ مرد بیگانه‌ مبنی‌ بر اینکه‌ متعهد شود هزینه‌ و نفقه‌ زن‌ و اولاد و هرگونه‌ حق‌ دیگری‌ که‌ زن‌ نسبت‌ به‌ او پیدا کند در صورت‌ بدرفتاری‌ یا ترک‌ و طلاق‌ پرداخت‌نماید. تبصره (الحاقی ۱۳۴۹/۴/۲۰) - در مواردی كه وزارت كشور مصلحت بداند براي حسن انجام وظايفي كه طبق مقررات قوانين ايران زوج در قبال زوجه دارد از قبيل حسن رفتار و انفاق در تمام مدت زناشوئي و اداره واجبات مالی زوجه و اولاد تحت حضانتش و امثال آن و همچنين در مواردی كه تفريق پيش آيد براي پرداخت هزينه مراجعت همسر مطلقه تا محل سكونت زن در ايران مي تواند تضمين مناسب از شوهر مطالبه نمايد. فرم‌ تعهدنامه‌ و تضمینی‌ که‌ در این‌ قبیل‌ موارد باید اخذ شود و چگونگی‌ استفاده‌ از ضمانت‌ نامه‌ را، وزارت‌ کشور تهیه‌ خواهد نمود. ماده‌ ۴ - وزارت‌ کشور می‌تواند به‌ استانداری‌ها و فرمانداری‌های‌ کل‌ و همچنین‌ با موافقت‌ وزارت‌ امور خارجه‌ به‌ بعضی‌ از نمایندگان‌ سیاسی‌ و کنسولی ایران‌ در خارجه‌ اختیار دهد که‌ طبق‌ مقررات‌ این‌ آیین‌نامه‌، پروانه‌ زناشویی‌ را مستقیما در محل‌ صادر نموده‌ و مراتب‌ را به‌ ثبت‌ احوال‌ اعلام‌ دارند.